RODOSLOV RAKOVICI

XVI. R A K O V I Ć I
I Z S T A N I N E R E K E



U selu Stanina Reka, (Stave) blizu Pričevića, u Opštini Valjevo, živi jedan manji broj RAKOVIĆA čiji su preci tu doselili negde u prvoj polovini devetnajestog vijeka.
Prema predanju, tražeći bolje uslove za život, prilikom seobe u jednoj porodici RAKOVIĆ bila je neka STANA, koja je umorna i iscrpljena od napornog putovanja sa svojom familijom tu zastala da se napiju vode i dobro odmore. No, nakon odmora nije joj se išlo dalje pa predloži da se tu zadrže i ostanu. Cela porodica prihvati njen predlog, pa se tu i nastaniše, a selu dadoše ime Stanina Reka. Ovo selo je kasnije pripadalo Opštini Stave, dok je to danas Valjevska Opština.
U knjizi Stave, autora Milisava Sv. Ristivojevića na stranama 145 i 146 postoji rodoslov RAKOVIĆA, kao i spisak članova domaćinstva: MARINKA, DAMNJANA i VIDAKA RAKOVIĆA, iz spiska poreskih obveznika iz 1863. godine. U pomenutim spiskovima vidi se da je vreme doseljenja tih porodica XVIII. vek, (što je verovatno greška, jer se prema godinama rođenja jasno vidi da je u pitanju devetnajesti vek). Iz spiskova se takođe vidi da sve tri porodice vode poreklo iz sela Jaklja, - Užički okrug. Naveden je i broj članova domaćinstva, tako da je domaćinstvo Marinka Rakovića – zemljoradnika, brojalo 8 članova (ženska lica poimenično nisu uneta).
Domaćin MARINKO RAKOVIĆ – star 50 godina (rođen 1813),
Sinovi: Jovan 24 godine, Bogdan 14 godina, Teodosije 10 godina, sinovac Proka 10 g.
Domaćinstvo Damnjana Rakovića brojalo je 10 članova:
Domaćin DAMNJAN RAKOVIĆ star 47 godina (rođen 1816),
Žena Stanojka 40 godina, - Sinovi: Petar 13 godina i Luka 7 godina,
Brat Gavrilo 36 godina – žena Danica 30 godina,: sin Velimir 5 godina, snaha Anica 30 godina, - sin Zarije 9 godina, - kćer Filipa 14 godina.
Domaćinstvo Vidaka Rakovića brojalo je 6 članova:
Domaćin VIDAK RAKOVIĆ star 40 godina (rođen 1823.)
Žena Jovana 30 godina, - kćeri: Ružica 5 godina i Vukosava 3 godine,
Sinovi: Andrija 13 godina i Vasilije 8 godina.
Rodoslov MARINKA RAKOVIĆA, za koje je podatke pripremio Zlatomir – Zlaja (unuk Sretenov), urađen je znatno kasnije i izgleda ovako:
I-------I------------------------------I?------------------------------I--------------------------------
1. Marinko (r.1813 - +?) 2. Brat ??? (umro pre 1863. godine)
- Ivana (r.1820. - +?) - Jerina (r.1823. - +?)
I---------------I------------------I------------------ I
1. Jovan 2. Bogdan 3. Teodosije 2. PROKA (r.1853.)-Milinka (1857)
(r.1839.) (r.1849.) (r.1853.) I
1. SRETEN (1879-1941)-Živodarka
I-------------------------------------------I
2. VIDOJE (1899-1976) 3. MIHAILO ( Milinko -Mića)
- Jelena (Jeca) Ristivojević
(1900-1975) – Sahranjeni u Valjevu.
I--------------------------------------I----------------------------------------------------------------I
1. MIRKO (1921-1992)- Milica (1926) : 2. ZLATOMIR (r.1925.)-Dušanka (1928)
I I
1.SLOBODAN (1948) 1. DUŠAN (1960) – Verica (1962)

Kao što se vidi iz zapisnika od 1863. godine RAKOVIĆI su se u Staninu Reku doselili iz Užičkog kraja i to najverovatnije 1843. godine.
Ilija Raković, jedan od Damnjanovih potomaka tvrdi da imaju saznanje, koje se prenosi sa koljena na koljeno, da su Damnjan i njegova braća vodili poreklo negde od Pljevalja (možda iz Šumana), što ukazuje na mogućnost da su oni bili bliski srodnici, a možda čak i potomci Milovana, Andrije i Nikole, koji su se početkom XIX. vijeka doselili u Užički vilajet, tj. Čajetinsku opštinu, pa su možda i oni iz Omanice doselili upravo tu u Valjevski kraj, odnosno Staninu Reku.
Iz spiska starih porodica u Čajetini i prikazanih čitula muških i ženskih likova iz Čajetine, tačno se vidi da su skoro sva ova lica predhodno živjela u opštini Čajetina. Tako se naprimer vidi da je u Čajetini – tj. Omanici, a možda i Jaklji živela neka Stana Raković doseljena iz Crne Gore. Takođe je tamo doselio i Jovan, zatim Bogdan, Todor (Todosije), Prodan (Proka) Minin, Gavrilo, Luka, Ružica i drugi, a da su ostali rođeni u Užičkom regionu kao naprimer: Velimir, Vasilije, Vukosava i drugi.
Vidi se takođe, da je Petar (Tomin) rođen 25.10.1850. godine u Čajetini od majke Stanke, što ukazuje na mogućnost da je ta Stana Raković bila Tomina i da je tu doselila sa svojom djecom, jer je taj Petar (Damnjanov) u popisu 1863. godine imao 13 godina, što se tačno uklapa sa godinom rođenja Petra u Čajetini tj. 1850. godine, a što bi značilo da postoji verovatnoća da je Damnjan bio sin Nikolin, koji je od Pljevalja doselio u Čajetinu početkom XIX. vijeka tj. negde oko 1820. godine.
Postoji takođe i verovatnoća da je Marinko (zvani hajduk) koji je jedno vreme živeo u Užicu, a za kojeg se veruje da nije bio ženjen, bio upravo taj Marinko, sin Milovanov, doseljen iz Šumana u Omanicu na Zlatiboru, te da i on ima svoje potomstvo.
No, sobzirom da se sve navedene činjenice nemogu tačno utvrditi, jer nema neke starije pisane dokumentacije iz koje bi se tačno moglo videti čiji su bili Damnjan, Marinko i Vidak, pa bi se moglo predpostaviti i da su to bili potomci, odnosno sinovi Petra Andrijina, rođenog 1803. godine, a koji je sa Zlatibora preselio u Ub i tamo se nastanio i oženio, a njegovi potomci su se svakako svuda raseljavali, a to je inače Valjevski region, odnosno neposredna blizina Uba.
Ovo navodim iz razloga što se u svim bratstvima i porodicama nasleđuju imena predaka ili bližnjih rođaka, pa je poređenjem teže utvrditi tačno činjenično stanje.
I. MARINKO RAKOVIĆ – rođen je 1813. godine. Doseljen je iz sela Jaklje – Užički okrug – u selo Stanina Reka – Valjevski okrug 1843. godine, odnosno sredinom devetnajestog vijeka. Doselio se sa dva brata, a njihovo poreklo vodi od Pljevalja. Imao je sinove: JOVANA, BOGDANA i TEODOSIJA. Jovan je rođen 1839, Bogdan 1849, a Teodosije 1853. godine. Sa njima je u Staninu Reku doselio i njihov brat od strica, odnosno Marinkov sinovac PROKA.
Imao je Marinko i brata koji se tu doselio, ali je umro pre 1863. godine i nije obuhvaćen u onom popisu poreskih obveznika u toj godini. Tu je upisana njegova žena Jerina, snaha Marinkova, koja je verovatno sa svojim sinom Prokom živela u zajedničkom domaćnstvu. Jerina je rođena 1823, dok je njen sin Proka rođen 1853.
PRODAN (Proka) RAKOVIĆ sa suprugom Emilijom imao je sinove: Sretena (1879 – 1941) Mihaila i SVETISLAVA ( ĆIRA ). - Kontakt telefon: 011-158-545.
SRETEN Prokin rođen je 1876, a po nekim podacima 1879. godine. Živeo je u Valjevu. Poginuo je za vreme II. svetskog rata 1941. godine. Sa Milkom je imao: Vidoja i Milinka (Mića – Mikicu) i kćeri: Zorku i Živodarku. Zorka je udata u okolini Valjeva i ima dve kćeri, a Živodarka ima: Milisava, Bogoljuba, Veru i Božidarku.
VIDOJE Sretenov (1899 – 1976) Bio je oženjen Jelenom (Jecom) Ristivojević, sa kojom je imao : Mirka i Zlatomira.
MIRKO Vidojev (1921 – 1992). Živeo je u Valjevu. Bio je oženjen Milicom Jeftić, rođenom 1926. godine u selu Bobovi. Imaju sina Slobodana, novinara u Valjevu i kćer Slobodanku koja živi u Beogradu, a ima Jelenu i Vukašina.

SLOBODAN Mirkov rođen je 1948. godine. Po profesiji je novinar. Živi u Valjevu u ulici Cara Lazara broj 29. Tel. (014) 237-755. Oženjen Dušankom Voinović. Imaju kćerku Anu rođenu 1984 i sina FILIPA rođenog 1987. godine. Žive u Valjevu.
ZLATOMIR Vidojev rođen je 1925. godine. Živeo je sa suprugom Dušankom (r. 1928 – 1984). Imaju sina Dušana. Tel. (014)-463-325, u Beogradu: 011-444-3384.
DUŠAN Zlatomirov rođen je 1960 godine. Sa suprugom Vericom (rođena 1962.) ima kćerku Mariju. Žive u Beogradu. Tel. 011-244-3384, 011-344-0631, - mobilni: 064-11-00-282. RADI U VLADI SRBIJE.
MILINKO (Mića – Mikica) Sretenov rođen je 1910. godine Po nekim podacima (1892). Živeo je u Novom Sadu sve do penzionisanja, a onda se preselio u Beograd. Ima dve kćeri: Jelenu i Olgu. Nema sinova. Tel. (011)-329-0159.
SVETISLAV (Ćiro) Prodanov imao je tri sina: Dobrivoja, Radenka i Branivoja, kao i kćeri: Jordanku i Desimirku (Ćubu) – udatu u selo Lopatanje. Bio je borac na Solunskom frontu.
DOBRIVOJE Svetislavljev ( Ćirov) ima sina Nikolu i kćer Katarinu (Katu) – udatu u Vuičiće u selu Tuđin kod Osečine, a ima sinove: Gorana i Stanoja.
NIKOLA Dobrivojev živi u Valjevu. Tel. 014-231-406. Ima sina Dejana i kćer Dejanu – udatu u Stojanoviće u Surčinu, a ima dva sina: Aleksu i Kostu.
DEJAN Nikolin sa suprugom Jasminom živi u Beogradu. Tel. (011)-232-2994, 011-533-0002. Imaju sinove: MILOŠA i TANASIJA.
RADENKO Svetislavljev ( Ćirov) sa suprugom Borkom nije imao djece.
BRANIVOJE (Brano) Svetislavljev (Ćirov) sa suprugom Miroslavkom (Kojdanom) takođe nije imao djece.

Ova grana RAKOVIĆA iz Stanine Reke slavi svoju krsnu slavu SVETOG JOVANA – KRSTITELJA (JOVAN-DAN).


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&


Drugo predanje o nastanku sela Stanine Reke, u Stavama Valjevskim, kazuje da su se posle Austrijske okupacije RAKOVIĆI doselili iz sela Jaklje – okruga Užičkog. Naziv Stanina Reka došlo je po reci koja protiče kroz selo. Ime toj reci dato je po nekoj babi Staniji ili Stani. Njena porodica je izumrla kada joj je umro sin jedinac, poslednji u njenoj familiji. Kada je baba htjela da mu uradi spomenik, našla je neku veliku kamenu ploču, te je natovari na zaprežna kola. Bila je tu jedna velika vrlet i jaruga, pa kada je baba krenula da tjera volove, zaprega se polomi i otisne se niz jarugu povukavši za sobom i volove koji se tu polome i uginu. Baba je i posle toga pokušavala i htjela da taj kamen pomeri i odnese, ali nije mogla jer je bio veoma težak, pa zato tu i danas stoji na tom istom mestu. Od tada se ta reka kao i selo zove Stanina Reka, a od Valjeva je daleko 22 kilometra.
Idući od istoka prema zapadu, na putu Valjevo – Loznica, na jedanajestom kilometru od Valjeva je selo Pričević gdje se sa leve strane glavnog puta, prema zapadu odvaja krivudavi put koji povezuje sela: Majnović, Sitarice, Suvodanje, Vlajkovići, Vukovići, Lopatanj, Iva i Pecka. Između tih puteva su: Stave, Bobova i maleno selo RAKOVIĆI na putu prema selu Vragočanica u kojem i danas žive neke porodice RAKOVIĆA, potomci tih prvih doseljenika

II. DAMNJAN RAKOVIĆ je doselio iz sela Jaklje kod Užica, zajedno sa svoja dva brata. Rođen je 1816, a oženjen Stanojkom rođenom 1823. godine. Imali su sinove: Petra (r.1850) i LUKU (r.1856), te kćeri: Maru i Anđu.
Živeo je u istom domaćinstvu sa bratom GAVRILOM (r.1827) i njegovom ženom (snahom) Danicom (r. 1833), te njihovim detetom – sinom Velimirom (r. 1858). U istoj zajedničkoj kući, odnosno domaćinstvu živela je i njegova druga snaha Anica (r. 1833) sa sinom ZARIJOM (r.1854.) i kćerkom Filipom (r. 1849). U tom vremenu 1863. godine posedovali su nepokretnu imovinu: Jedna kuća sa ostalim zgradama, voćnjak, vinograd u blizini kuće, čiste njive i livade, zabrani, - svega 18 dana oranja zemlje na ataru Stanine Reke 12. redom vodeničnim. Procenjena vrednost imanja 300 dukata cesarskih. Mesečni prihodi od zemlje i stoke 16 talira. (podaci iz zapisnika 1863. godine iz knjige ''Valjevske Stave'').
PETAR Damnjanov sa ženom Smiljom imao je kćeri: Stevku i Anđu, te sinove: Jerotija, Pavla i Damnjana.
DAMNJAN Petrov je živeo sa suprugom Živanom. Imaju: SVETOZARA (014)-271-118 - koji ima SLOBODANA – 014-246-457, a on JOVANA i Zoricu, JELISAVA koji ima: Slavku – koja nema djece i ZDRAVKA – 014-223-503 – koji ima: Jelenu i Anu – i trećeg sina SAVA – 014-234-228 - koji nema svojih potomaka.
JEROTIJE Petrov (014)-213-503, sa ženom Zorkom imao je kćer Ilinku – udatu za Nikolu Milivojevića i sinove: Branimira i Velimira.
BRANIMIR Jerotijev, sa Ljubicom ima: Jerotija, Gojka, Radenka i RADOJKA.
JEROTIJE Branimirov, sa Koviljkom (011-277-9144), ima kćer Emiliju, udatu za Miroslava Jankovića. Imaju: Olju i Maju. Sa drugom ženom Danicom ima sina ALEKSANDRA.
GOJKO Branimirov, sa Ljiljanom ima Vesnu udatu za Boška Milovanovića, a oni imaju: Milutina i Gojka. Sa drugom ženom Milicom ima: Jasminu i Svetlanu. Jasmina je udata za Milorada Vučićevića i imaju: Anu i Filipa, a Svetlana je udata za Dragana Lakanovića i imaju: Milicu i Milutina.
RADENKO Branimirov (014)-234-626. Sa suprugom Stojkom ima Milenka i Milana. Žive u Valjevu.
MILENKO Radenkov, sa Gordanom ima ALEKSANDRA.
MILAN Radenkov, sa Vesnom nema djece. Tel. 014-463-266. Živi u Trliću.
VELIMIR Jerotijev, živi u Valjevu - tel. (014)-215-246. Sa Rosandom ima Radmilu, Iliju, Panteliju i Čedomira. Radmila je udata za Fadila Džaferovića i imaju Jasenku, udatu za Grebenarović Budimira, koji imaju: Sonju i Igora.
ILIJA Velimirov, živi u Zemunu. 011-219-157, (011)- 619-157, 011-261-9157. Sa Vladimirkom ima: Dejana i Dijanu.
DEJAN Ilijin, (011)-318-5320, – mob. 064-127-02-37, živi u Beogradu. Sa Dragicom ima ALEKSANDRA, a on sa Ljiljanom – Tamaru.
Dijana je udata za Aleksandra Petrovića i imaju Dejana.
PANTELIJA Velimirov, živi u Staninoj Reci. Tel. 014-71-161, (014)-271-161. Sa Krunijom ima sina Miladina.
MILADIN Pantelijin, sa Verom ima sina Vladana, a sa drugom ženom Mirom ima: Dragicu, Zoricu i VELIMIRA.
VLADAN Miladinov, sa Ljiljanom ima MILADINA.
ČEDOMIR Velimirov, (011)-600-573. Sa Ankicom (Ankom) 011-260-0573, 011-306-6962, 011-369-1705, 011-783-788, ima sina Sinišu. Žive u Beogradu.
SINIŠA Čedomirov, (011)-208-3379. Sa Svetlanom ima: Saru i SRĐANA. Žive u Beogradu.

PAVLE Petrov, rođen je 1890. godine. Umro je na Krfu. Sa suprugom Đenadijom ima kćer Desimirku – udatu za Mirka Andrića i sina Petra (Belu).
PETAR (Bela) Pavlov, rođen je 1913. godine. Nestao je u II. svetskom ratu. Imao je Dušana i Ljiljanu.
DUŠAN Petra (Bele), rođen je 1942. godine. Živi u Kragujevcu. Radi na ''Jugopetrolu''. Tel. 034-61-059, (034)-341-512. Sa suprugom Zdenkom ima sina PETRA (po dedi) – rođenog 1970. godine.
GAVRILO RAKOVIĆ, rođen je 1827. godine. Bio je drugi brat Damnjanov. Dva puta se ženio. Iz prvog braka imao je sinove: VELIMIRA I NENADA. Oba su imali samo žensku djecu. Živeli su u Staninoj Reci. Iz drugog braka imao je dva sina: Damljana (Damlja) i Jevrema.
DAMLJAN (Damljo) Gavrilov, rođen je 1870. godine. Imao je sinove: Sava, Vojislava i Svetozara.
SAVO Damljov nije imao potomaka.
VOJISLAV (Vojo) Damljov, imao je sina Zdravka i kćer Slavku – udatu za Moskvov Milana. Nije imala djece.
ZDRAVKO Vojislavljev, ima dve kćeri: Jelenu – udatu u Valjevu i Anu (014)–222-761- koja nije udata.
SVETOZAR Damljov imao je sina BOBANA.
JEVREM Gavrilov, imao je sina Jerisava.
JERISAV Jevremov, imao je: Jevrema, Jezdimira i Desimira.
JEVREM Jerisavljev, ženio se dva puta. Iz prvog braka ima sina Jovana, a iz drugog Slavka i Oliveru.
JOVAN Jevremov, oženjen je od Ristivojevića. Živi u Loznici. 015-13-133, Vlasnik je privatne radio stanice ''OMEA'' – 015-811-055. Dva puta se ženio. Iz prvog braka ima dve kćerke, a iz drugog sina FILIPA.
- (ovu porodicu u Loznici posetio sam 2003. godine – gde su me zaista svesrdno i dostojanstveno primili i ugostili).
SLAVKO Jevremov, sa suprugom Vesnom živi u Staninoj Reci kod Valjeva. Imaju petoro djece: NENADA, PREDRAGA, ALEKSANDRA, BOJU i Kaću.
JEZDIMIR Jerisavljev, 014-225-661, (014)-240-661. Ima sina RADA – koji nema djece i kćer Radu – udatu za Vuletić Stjepana. Imaju tri kćerke: Saru, Višnju i Anastasiju.
DESIMIR Jerisavljev, živi u Beogradu. Tel. – 011-465-563, (011)-397-0563. Sa suprugom Živankom ima sina Vlastimira (Vlasta) – 011-397-6758 - i kćer Zoricu – udatu u Brkoviće. Ona ima sinove: Aleksu i Srđana.
VLASTIMIR (Vlasto) Desimirov, nema djece. Živi u Beogradu. - 011-397-6758.



III. Treći doseljenik koji se nastanio u Staninoj Reci bio je Vidak.
VIDAK RAKOVIĆ (rođen 1823. godine). Sa ženom Jovanom imao je kćeri: Ružicu – rođenu 1858 i Vukosavu – rođenu 1860. godine, kao i sinove: ANDRIJU (1850) i VASILIJA (1855. godine).

Sve ove familije RAKOVIĆA iz Stanine Reke slave SVETOG JOVANA – KRSTITELJA.

ZARIJE RAKOVIĆ, rođen je 1856. godine, verovatno u Staninoj Reci kod Valjeva, ali je moguće i da je tu doselio, još kao malo dete, sa svoja dva strica: Damnjanom i Gavrilom, odnosno sa više svojih rođaka, ali je sudbina njegovog oca neizvesna, sobzirom da se njegovo ime ne pominje u popisu poreskih obveznika iz 1863. godine, ali se pominje njegova majka ANICA u zajedničkom domaćinstvu dva brata: Damnjana i Gavrila Rakovića – kao njihova snaha rođena 1833. godine sa kćerkom Filipom i sinom ZARIJOM RAKOVIĆ.
Njegova krsna slava je SVETI JOVAN – KRSTITELJ, koju slave svi njegovi potomci koji potiču iz sela TRLIĆ kod UBA.
ZARIJE RAKOVIĆ imao je tri sina: Borisava, Milosava i Đorđa.
BORISAV Zarijin je poginuo na Mačkovom Kamenu u I. Svetskom ratu 1914. godine. Imao je sina Živorada i kćeri: Danicu – udatu i Nikoliće i Gvozdeniju – udatu u Vlajkoviće.
ŽIVORAD Borislavljev je imao dva sina: Želimira i Zlatomira.
ŽELIMIR Živoradov, ima sina Zorana i kćeri: Zoricu i Ljubicu.
ZORAN Želimirov – 014-463-324. Ima dva sina: MILANA i MILOŠA. Žive u selu Trlić.
ZLATOMIR Živoradev – 014-463-325. ?. Ima tri kćerke: Vesnu, Milu i Vericu.
MILOSAV ZARIJIN ima kćeri Mašinku i Danilku koja nema dece, te sinove: Vojina, Čedomira i Dragomira.
VOJIN Milosavljev ima kćeri: Ljubinku i Draginju i sina Životu.
ŽIVOTA Vojinov nema djece. Živi u selu Trlić kod Valjeva. Tel. 014-463-337.
ČEDOMIR Milosavljev ima kćerku Milenu i sina Vladimira.
VLADIMIR Čedomirov 014-271-216. Ima kćerku Nevenu i JEDNOG SINA.
DRAGOMIR Milosavljev ima kćer Zoru – udatu u Tomaševiće i sina Zorana. Moguće je (ali nije utvrđeno) da ima i DRAGUTINA koji ima sina ALEKSANDRA.
ZORAN Dragomirov živi u Beogradu. Tel: - 011-692-570, (011) 214-1476. Sa suprugom Anđelijom ima sina Željka i kćer Ivanu – udatu u Denkoviće. Ona ima Nikolu i Vuka.
ŽELJKO Zoranov je još ne oženjen.
ĐORĐE ZARIJIN nije imao djece.

U Staninoj Reci kod Valjeva živi još jedna grana RAKOVIĆA koji slave svoju krsnu slavu ARANĐELOV DAN. To su potomci Radovana Rakovića za kojeg nije utvrđeno čiji je bio, ali sobzirom da ti njegovi potomci koji danas žive uglavnom u Valjevu, slave SVETOG ARANĐELA, isto kao i oni iz Živkovaca, moguće je (ali nije utvrđeno), da je i taj Radovan bio u bližnjem svojstvu sa njima te se možda i sasvim slučajno nastanio u tom mestu, jer Živkovci i nisu u tako velikoj razdaljini od Valjeva.
Moguće je takođe, da su se neke porodice i odavde iz Stava Valjevskih, odnosno Stanine Reke, odselile i naselile se u blizini Ljiga tj. u selu Živkovcima, odakle su se kasnije njihovi potomci raseljavali i naseljavali u opštinama Lazarevac i Areanđelovac, gde većina njih uglavnom i danas žive.
RADOVAN RAKOVIĆ je živeo kako je već napred navedeno u Stavama Valjevskim, gde je imao sinove: Živorada, Vlajka i Borisava.
ŽIVORAD Radovanov je takođe živeo u Stavama gde je imao kćer Živodarku, koja je udata u Bobovi, a ima sina Dragana i kćerku Dragicu, kao i sinove: Božidara i Aleksandra (Leka).
BOŽIDAR Živoradov, živi u Valjevu. Tel. 014-223-251. Ima sina Radovana i kćerke: Milicu i Suzanu. Milica živi u Valjevu, a ima sina Nemanju i kćer Marijanu. Suzana ima kćerku Bojanu.
RADOVAN Božidarev, živi u Valjevu. Tel. 014-223-251. Ima sina MILOŠA. Žive u Valjevu.
ALEKSANDAR (Leko) Živoradov, živi u Valjevu. Ima sina Dušana.
DUŠAN Aleksandrov je u Valjevu. Tel. 014-238-794, 014-247-294. Ima sina IVANA i kćerku Jelenu.
VLAJKO Radovanov, živi u Staninoj Reci. Ima sina Živka i kćer Veru koja ima Milana i Ljiljanu.
ŽIVKO Vlajkov živi u Valjevu u ulici Krfskoj broj 6. Tel: 014-235-135, (014)-247-265. Ima dva sina: NENADA i SAŠU koji ima kćerku Milicu.
BORISAV Radovanov je u Staninoj Reci. Ima dve kćeri: Dobrilu udatu u Valjevo i Angelinu koja živi u Pančevu.

Potomci ovih RAKOVIĆA doseljenih u Staninu Reku, kasnije su se raseljavali po okolnim selima: Vragočanici, Živkovcima i drugim, a odatle u Valjevo, Kragujevac, Beograd, Mrovsku, Šabac, Šid, Negotin, Sremsku Mitrovicu i razna druga mesta širom Srbije i Evrope.
MIHAILO RAKOVIĆ, rođen negde oko 1865. godine za koga nije utvrđeno da li je bio sin ili brat Prodanov (Prokin), imao je četiri sina: Dragića 1882, Ljubomira 1884, Dragutina 1886 i Bogosava 1888. (godine njihovog rođenja nisu tačno utvrđene). Ta četiri brata imali su još dva brata od strica: Milana i Bogoljuba. , koji su rođeni negde od 1882 – 1885. godine.
MILAN RAKOVIĆ imao je samo jednu kćer – Draginju
BOGOLJUB je imao sina Pauna i tri kćerke: Mašinka, Milenija i Milena.
PAUN Bogoljubov je mlad poginuo za vreme rata i nije imao potomaka.
DRAGIĆ Mihailov je imao MOMIRA, koji je rođen 1906. godine i Milinka. Imao je i dve kćeri: Snežanu rođenu 1940 i Gordanu rođenu 1948. godine.
MILINKO Dragićev, rođen 1920. godine u Staninoj Reci. Ima BRANIMIRA (r.1953), a on MARKA i Ružicu. Branimir je umro 2000. godine od moždanog udara.
LJUBOMIR Mihailov ima: Sretena (r.1909), ČEDOMIRA (r.1907) i JORDANA koji je rođen 1923. godine. Svi su živeli u Staninoj Reci. Imao je i kćeri: Živoratku (r.1914.), koja je živela u Beogradu, Slavku (r.1921), Miru (r.1927.) i Milijanu (1935) koje su živele u Staninoj Reci.
SRETEN Ljubomirov je imao kćer Nevenu (1934) i sinove: Obrada i Bogdana.
OBRAD Sretenov, rođen je 1932. godine. Penzioner. Živi u Sremskoj Kamenici. Tel. 021-461-882. Ima sina Sretena (po dedi).
SRETEN Obradov rođen je 1962. godine u Novom Sadu. Tel. 021-465-169, 021-465-882. Ima sina ALEKSANDRA (r.1992) i kćerku Aleksandru (r.1988).
JORDAN Ljubomirov (Valjevo), ima sina Dragana (1948) i kćer Zoricu (1950).
DRAGAN Jordanov, ima sina ZLATKA. Žive u Valjevu. Tel. 014-233-037.
BOGDAN Sretenov nije imao djece.
DRAGUTIN Mihailov, živi u Staninoj Reci. Tel. 014-71-241, 014-271-241. Imao je četiri kćerke: Milija (r.1920), Grozdana (r. 1925), Olga (r.1929) u Valjevu i Zora (r.1931) - koja živi u obližnje susedno selo Vragočanicu.
BOGOSAV Mihailov, rođen je u Staninoj Reci – gdje je i umro. Imao je: Marka, Žarka i Stevana, kao i kćeri: Leposavu (1927) i Stevku (1936) - (udate u Bobovi).
MARKO Bogosavljev (r. 1919) imao je sinove: IGNJATA (r. 1941), MIROSLAVA (r.1939) i kćerku Ružicu (r.1939). Marko je poginuo 1941. godine kod Užica u selu Zaglavci. Izgleda (što nije utvrđeno) da se nakon njegove smrti njegova žena ponovo udala i u drugom braku je imala sinove: Milomira i Milivoja (1944) kao i kćer Milenu (r.1946).
MIROSLAV Markov, živeo je u selu Banjani kod Uba, a kasnije se preselio u Kupinovo. Tel. 022- 88 – 104.
ŽARKO Bogoslavljev rođen je 1923. godine Imao je samo jednog sina DRAGUTINA rođenog 1953. godine.
STEVAN Bogoslavljev (r. 1936). Živi u Valjevu. Ima dve kćeri: Ljiljanu (1927) udatu u Mariće i Biljanu (r. 1936) godine – profesorica informatike. Tel. 014 -235-015

U selu Vragočanica kod Stanine Reke, podno planine Medvednik u Opštini Valjevo, živeli su DRAGOMIR RAKOVIĆ i TEOFILO RAKOVIĆ sa svojim porodicama. Kako sada u Vragočanici nema starijih osoba koje bi mogle potvrditi od kojih familija vode poreklo, ostalo je nerazjašnjeno čiji su bili sinovi ili unuci, ali su svakako bili sinovi onih starijih doseljenika, koji su se nastanili u neposrednoj blizini ovog sela tj. u Staninoj Reci: Marinka, Damljana ili Vidaka Rakovića.
DRAGOMIR RAKOVIĆ rođen je oko 1870 godine. Zna se da je imao sinove: Zlatomira, Pavla i Dragutina.
ZLATOMIR Dragomirov, (neki tvrde Vidoja Sretenova), imao je sina Prodana, koji je možda dobio ime po svom pradedi Prodanu (Proki) rođenom 1853. godine.
PRODAN Zlatomirov – unuk Dragomirov, rođen je 1921, a umro 2000. godine u Beogradu. Sa suprugom Emilijom, koja je rodom iz Bačkog Petrovca imao je tri kćerke: Gordanu, Mirjanu (Miru) i Svetlanu. Žive u Beogradu. Tel. (011)- 158-545. Nije imao muških potomaka. Gordana je udata u Tripkoviće, Mirjana u Martinoviće, a Svetlana u Arsenijeviće.
PAVLE Dragomirov (1890 ? – 1977). Živeo je u selu Vragočanica, a onda se kao momak odselio u selo Mrovska kod Šabca, gdje se oženio Leposavom Simić, koja je verovatno bila jedinica, i prizetio se kod svoga tasta Ilije Simića. Pavle je sa Leposavom imao sinove: Branislava i Radisava. Ona je dosta mlada umrla pa se Pavle ponovo oženio i sa drugom ženom dobio još dva sina: Milorada (1931) i Miloša (1934). Pavle je u toku II. svetskog rata celo vreme proveo u Nemačkom zarobljeništvu, što potvrđuju neke stare fotografije i knjiga ''Novi zavet'' iz 1945. godine.
DRAGUTIN Dragomirov, živi u Beogradu. Tel. 011-318-4254. Sa suprugom Radmilom ima sinove: Jovana, Branislava (Brana) i Aleksandra.
JOVAN Dragutinov – 011-489-2237. Ima dvije kćerke: Radmilu i Mirjanu.
ALEKSANDAR Dragutinov, živi u Beogradu, Braće Srnića 35. Tel: (011)-489-2237 (stari broj), 011-289-2237. Sa suprugom Snežanom ima sina Jovana i dve kćeri: Jelenu koja nema djece i Gordanu koja je udata u Kačapore i ima dva sina: Aleksandra i Damira.
JOVAN Aleksandrov živi u Beogradu. Tel. (011) – 289-2237. Sa suprugom Brankom ima tri kćerke: Aleksandru, Jovanu i Teodoru.
BRANISLAV (Brana) Pavlov je rođen 1921. godine u selu Mrovska kod Šapca. Umro je u istom selu 1990. godine. Učesnik je NOR-a od 1944. godine. Borio se na Sremskom frontu, a posle rata jedan deo vremena proveo je na Kosovu boreći se protiv balista. Njegova žena Jovanka, sa kojom je imao sinove: Tomislava i Živorada i kćerku Gordanu rođena je 1919. godine. Živi u selu Mrovska. Gordana je rođena 1943. udala se za Savu Radovanovića iz sela Sibač u Sremu. Ima troje djece: Jasnu, Vesnu i Snežanu.
TOMISLAV (Toma) Branislavljev, najmlađe je dete Branislava i Jovanke Raković. Po zanimanju je ekonomista, rođen 23.08.1949. godine u selu Mrovska. Njegova supruga Dragica (dev. Nedeljković) rođena je 26.10.1954. u selu Stanjinac kod Knjaževca. Po zanimanju je učiteljica. Živeli su u Zaječaru, a sada žive u Negotinu. Tel; (019) 511-066, 019-548-066. Imaju dva sina: Ivana i Milana.
IVAN Tomislavlev rođen je 17.08.1977. u Zaječaru. Živi u Negotinu, a studira saobraćajni fakultet u Beogradu. Tel. (011) 2352 – 141 – lok.209.
MILAN Tomislavljev rođen je 1.10.1983. godine, - učenik gimnazije u Negotinu
ŽIVORAD Branisavljev (1947 – 1991 ) – nije imao djece.

RADISAV Pavlov umro je veoma mlad još kao dete i nije imao potomstva.
MILORAD Pavlov, 015-522-060. Rođen je 1931. godine. Sa suprugom Slavkom ima dvoje djece: Gordanu i Dušana. Milorad i Slavka žive u Mrovskoj, dok su Gordana i Dušan u Šabcu. – Gordana ima dva sina: Sašu (1976) i Sinišu (1980).
DUŠAN Miloradev sa suprugom Tanjom ima dve kćerke: Slađanu i Nikolinu.
MILOŠ Pavlov rođen je 1934. godine. Oženjen je sa Stanojkom sa kojom ima dva sina: Bora i Zorana – 015-522-011.
BORIVOJ (BORO) Milošev, živi u selu Pocerski Pričinović kod Šabca. Tel. 015-391-251. Ima dva sina: ALEKSANDRA (1984) i SLOBODANA. Svi žive u Šabcu.
ZORAN Milošev živi sa roditeljima u Mrovskoj. Tel. 015-522-011.

TEOFILO RAKOVIĆ, živeo je u selu Vragočanica. Rođen je oko 1881. godine. Sa ženom Mitrom imao je kćeri: Darinku (r. 1920) i Jordanku (r. 1929) – koja je udata u Banatu, kao i sinove: Slobodana i Milorada.
SLOBODAN Teofilov (r. 1920). Živi u Valjevu. Tel. 014-234-788. Ima sina Životu i kćer Olgicu.
ŽIVOTA Slobodanov sa suprugom Mirom živeo je u Šidu. Tel. 022-712-948.
Imaju sina Vladimira.
VLADIMIR Životin živi i radi u Šidu – Tel. (022)-712-948 – ulica Save Šumanovića 10.
MILORAD Teofilov imao je samo jednu kćer – Živanu, koja je živela u Valjevu.




Ovi RAKOVIĆI slave SVETOG NIKOLU, koju je predak Pavle prihvatio prešavši da živi kod Simića, ali slave i SVETOG JOVANA – KRSTITELJA, kao svoju staru slavu koju su održali zahvaljujući njegovoj supruzi Leposavi.

Oko sedam kilometara od mesta UB – u jednom od Ubskih sela, u opštini Valjevo živeo je MILAN (Mišo) RAKOVIĆ. Nije tačno utvrđeno da li je u pitanju selo Trlić ili Živkovci. Takođe nije poznato ni ime njegovog oca, jer ga se njegovi potomci ne sjećaju i nisu upamtili njegovo ime iz sasvim razumljivih razloga, ali sasvim pouzdano znaju da je živio sa suprugom STANOM MIJATOVIĆ – takođe rodom iz Uba i da su slavili SVETOG NIKOLU – NIKOLJ DAN (19. decembra).
Moguće je, mada nije sasvim pouzdano utvrđeno i verodostojno, da je bio unuk Prodana (Proke) Rakovića (vidi tabelu 67 – XVI Rakovići iz Stanine Reke – zaseok Vragočanica).
MILAN (Mišo) RAKOVIĆ, rođen je negde oko 1885. godine. Kasnije je (možda iz prvog braka, verovatno imao i jednu kćer – Draginju).
Sa suprugom Stanom Mijatović, živeo je u nekom od navedenih sela. Ona je iz prvog braka imala jednog sina Dragomira kojeg je Milan, pošto verovatno nije imao sinova, kasnije usvojio, smatrajući ga kao svog rođenog sina, i dao mu prezime RAKOVIĆ.
Kasnije su se iz Uba preselili na Pešter, gde su nastavili zajednički život.
U Ubu – Milan je bio jedan od najpoznatijih stočnih trgovaca i jedan od najbogatijih i najuglednijih domaćina u tom mestu.
DRAGOMIR RAKOVIĆ (1920 – 2006), (011-262-3185) imao je dva sina: Vladimira i Aleksandra.
VLADIMIR Dragomirov rođen je 1952. godine. Živi u Beogradu. Tel. (011)-262-7518, 011-262-3185. Ima sina MILANA – rođenog 1978. godine.
ALEKSANDAR (Aco) Dragomirov, takođe živi u Beogradu. Tel. (011)-214-2227. Ima dve kćerke: Aleksandru i Natašu.

( II O G R A N A K )


U selu ERDEČ kod Kragujevca živeo je PETAR RAKOVIĆ.
Ime njegovog oca nije upamćeno. Moguće je da je to bio Petar (Bela) Pavlev, rođen 1913. godine (što nije utvrđeno, niti pouzdano dokazano), pa iz tog razloga ovaj ogranak RAKOVIĆA posebno ću izdvojiti i obraditi, kako ne bi došlo do izvesne zabune.
Njegovi potomci uglavnom žive u Kragujevcu i Leskovcu.

PETAR RAKOVIĆ, sa suprugom Vukosavom živeo je izvesno vrijeme, nakon čega su se rastali i razveli. Imali su dva sina: Branislava i Vojina (Vojkana).
BRANISLAV Petrov, dva puta se ženio. Sa Dundom i Slobodankom – sa kojom ima dva sina: Nebojšu i Borislava.
NEBOJŠA Branislavljev (Branov), sa suprugom Brankom živi u Kragujevcu. Tel. 034-221-196, 034-321-196. Imaju sina Đorđa i kćerku Biljanu – koja studira muzičku akademiju u Novom Sadu.
ĐORĐE Nebojšin je ne oženjen.
BORISLAV Branislavljev, sa Jelicom živi u Leskovcu. Tel. 016-213-450. Imaju dve kćeri: Aleksandru (Sašku) – koja radi u zabavištu u Leskovcu i Janu – udatu u Cvetkoviće. Ona ima sina Vukaša.
VOJO (Vojkan) Petrov živi u Kragujevcu. Više puta se ženio. Ima sina Slavoljuba i kćer Draganu – koja je udata u Kragujevcu i ima dva sina i kćer.
SLAVOLJUB Vojkanov, sa suprugom Jagodom živi u Kragujevcu. Tel. 034-324-886, 034-34-377, 034-211-640. Imaju kćer Kristinu i sina PETRA.

XVII. R A K O V I Ć I
IZ R A D A N O V A C A



Selo Radanovci nalazi se na severnom delu Zlatiborskog okruga i opštine Kosjerić, odnosno na severu nekadašnje Užičke Crne Gore.
Smešteno je na jugoistočnim obroncima planine Povlen i jedno je od Povlenskih sela u zapadnoj Srbiji.
Graniči se selima koja pripadaju opštini Kosjerić i to: sa istoka Drenovcima, sa juga Dubnicom, sa jugozapada Paramunom, kao i selima koja pripadaju opštini Valjevo: sa zapada Gornjim i Donjim Taorom, a sa severa Leskovicama.
Od Kosjerića ka severu, Radanovci su udaljeni 12 kilometara, a 6 kilometara zapadno od varošice Ražana, koja se nalazi na regionalnom putu Užice – Valjevo. Iz oba ova pravca može se stići asfaltnim putem do centra sela – Borka. Takođe, iz svih susednih sela, ali makadamskim drumom, može se stići u Radanovce.
Isto tako u Radanovce se može doći od železničkih stanica Drenovački Kik i Ražana udaljenih dva odnosno tri kilometra, koje se nalaze na pruzi Beograd – Bar, a koja prolazi kroz susedno selo Drenovce.
Selo je povezano sa Kosjerićem autobuskom linijom koju drži ASP ''Raketa'' iz Užica.
Radanovci, kao i ostala Povlenska sela, je planinskog tipa i nalazi se na paleozojskim škriljcima, a većina njegovih zaseoka nalazi se na izvorištima potoka i rečica. Teritorija Radanovaca počinje od reke Skrapež (Radanovačke reke), zahvatajući njegovu levu obalu i uz brojne potoke, rečice i kose penje se visoko uz brda i planine ka obroncima planine Povlen, tako da se gornji deo sela nalazi na visini od oko 900 metara nadmorske visine.
Radanovci su izuzetno bogati vodom i imaju mnogobrojne izvore čija je voda bistra, čista i pitka. Od tih izvora formiraju se potočići i potoci koji se ulivaju u reke. Mnoge od tih izvora odvajkada su stanovnici Radanovaca koristili za potrebe svojih domaćinstava. Izvori su česti, ali nisu suviše jaki, izuzev Taorskih vrela od kojih se formira reka Skrapež, ili kako je ovde zovu Radanovačka reka.
Bogat vodeni potencijal reka i potoka, naročito kada oni nabujaju u proleće, posle topljenja snega na planinskim visovima ili u jesen posle čestih i velikih kišnih padavina, Radanovčani su oduvek znali da racionalno koriste, gradeći na tim potocima i rečicama vodenice i valjalice, tako da i u Turskim tefterima (katastarskim popisima) još iz XV. i XVI. veka nalazimo da su tu radile vodenice i valjalice.
U popisu stanovništva i njihove imovine u Radanovcima iz 1863. godine nalazimo 18 ljudi koji su imali svoje samostalne ili zajedničke vodenice. Ukupno je tada u selu bilo 8 vodenica, a među njihovim vlasnicima bili su i neki VUKAJLOVIĆI, od kojih je kasnije nastalo bratstvo JAKOVLJEVIĆI i rodovi: MILOVANOVIĆI, PERIŠIĆI i R A K O V I Ć I. Tu su, pored ostalih, upisani kao vlasnici vodenica: Stevan Jakovljević, Teofil Jakovljević, Borisav Milovanović, Jovan Milovanović, Milovan Milovanović i drugi.
Na Radanovačkoj reci, preko stotinu godina radila je i seoska redovnička vodenica u kojoj su se redovnici, po jednom ustaljenom redu, smenjivali i radili u njoj.

Opština Radanovci osnovana je 1839. godine, u čiji sastav su ušla sela Radanovci i Taor, a za prvog predsjednika opštine izabran je Arsenije Jovanović.
U popisu iz 1863. godine nalazimo da je predsjednik opštine bio Teofan Jakovljević iz Obradovića. On je, ustvari, bio TEOVILO R A K O V I Ć, ali s obzirom da mu se deda zvao Jakov ta se familija prezivala Jakovljević. Kasnije su oni uzeli prezime po ocu Teovilovom, koji se zvao Rajko, ali su ga zvali RAKO, pa je tako nastalo prezime te familije – R A K O V I Ć.
Prvi put 1851. godine u nekim rešenjima tadašnjeg Sovjeta Kneževine Srbije pominje se da ''svaki koji želi za sebe...nađe svoje prezime'', ali se još dugo niko ''ne nagoni da menja prezime''. To znači da se svako slobodno odlučivao kojim će se prezimenom predstavljati. Pred popis stanovništva 1863. godine ima pokušaja da se ''prezime čvrsto usvoji'', ali u Radanovcima ni to nije kod svih familija usvojeno, pa će se tako u popisu stanovništva te godine današnji RAKOVIĆI naći kao JAKOVLJEVIĆI.
Pada u oči da su kmetovi i predsednici Opštine Radanovci, sve do kraja II. svetskog rata, birani iz užeg broja familija, koje su tada, verovatno smatrane uglednijim, ali je moguće da su kmetovi i predsednici opštine dolazili iz familija u kojima je više izražena težnja za ''prvačenjem'' pa je to kasnije prešlo u neku vrstu seoske tradicije. Tako je za 176 godina u Radanovcima u nekoliko navrata biran čovjek iz porodice RAKOVIĆA.
TEOVILO ili Teofan RAKOVIĆ bio je veoma uticajan čovek u selu. Njega nalazimo da je bio prvi predsednik Opštinskog izbornog suda u Radanovačkoj opštini 1872/73. godine i jedan od prvih pismenih ljudi koji su se školovali u Užicu i Valjevu.
Opštinski sud u Radanovcima radio je do 1941. godine, sa prekidima od 1912 do 1918 i od 1941 – 1945. godine, kada su nakon rata formirana mirovna veća kao preventivni organi sudova u celoj Srbiji.
U vreme tih prekida i u vreme raznih bitaka i oslobodilačkih ratova širom Srbije, a i šire, nalazimo razne spiskove učesnika iz Radanovaca, među kojima i mnoge RAKOVIĆE, koji su poginuli na braniku svoje domovine, položili svoje živote za slobodu svoje zemlje i za navek su ostali u gudurama Albanije, u Plavoj grobnici, na Solunskom frontu (Solunskom groblju), Kajmakčalanu, Bregalnici, Bakarnom Gumnu i drugim mestima gde su se odigravale krvave bitke Srpske vojske u Balkanskim i I. svetskom ratu.
Bilo je tu i nekih Teovilovih potomaka poput: RAKOVIĆ BOGDANA, RAKOVIĆ MARJANA, RAKOVIĆ MIJATA i mnogih drugih. Balkanski i I. svetski rat ostaće zapamćeni kao najteži istorijski periopd od postanka sela. Oni su Radanovce u crno zavili..
Od ukupnog broja boraca, učesnika ovih ratova skoro polovina poginulih ratnika bili su neoženjeni momci u najljepšim godinama svoje mladosti, za kojima su se vijorile crne perjanice pored puta u svim zaseocima sela.
Kao večiti spomen palim borcima u Balkanskom i I. svetskom ratu, na fasadi crkve ''Sveti Đorđe'' u Sečoj Reci, postavljene su 1920. godine bele mermerne spomen – ploče sa imenima palih ili umrlih ratnika i to za sva sela koja su tada pripadala ovoj crkvenoj parohiji. Na vrhu svake ploče nalaze se simboli ratnika Srpske vojske i natpis: ''VAŠE ŽRTVE – NAŠA SLOBODA'', ''VEČNA VAM SLAVA I HVALA!''.
U II. svetskom ratu, kao i u predhodnim, Radanovčani su bili žrtva raznih pljačkaša, fašista i zlikovaca. Prolazak Nemačke kaznene ekspedicije 1943. godine, mnogim Radanovčanima, među kojima je bio i SREDOJE RAKOVIĆ, ostavio je pravu pustoš. Njihove kuće su popaljene tako da su mnogi Radanovčani ostali bez ikakvih sredstava za život na zgarištima svojih zapaljenih domova.

DOSELJAVANJE STANOVNIŠTVA U RADANOVCE



Preci današnjeg stanovništva u Radanovcima doselili su se tek pre 200 do 250 godina, tj. u drugoj polovini XVIII. i početkom XIX. veka. Hronika doseljavanja nije jasno utvrđena, ali se na osnovu ispitivanja na terenu i na osnovu tradicija može zaključiti da je najveći broj doseljenika došao pred početak i za vreme I. Srpskog ustanka.
Veća naseljavanja su počela posle oslobođenja ovih krajeva 1806. godine i nastavljena su u doba Miloša Obrenovića. Samo za vreme Karađorđa s vojskom u Novi Pazar i Sjenicu 1809. godine, u oslobođenu Srbiju dobjeglo je oko 10.000 izbeglica.
Staro stanovništvo koje je ovde živelo, iselilo se krajem XVII i u prvoj polovini XVIII. veka. Prva velika seoba starog srpskog stanovništva na sever, preko Save i Dunava, bila je kao posledica ratova između Austrougarske i Turske koji su vođeni od 1683. do 1690. godine, kada je veliki deo Srbije tada opusteo.
Za Užički kraj, pa i za Radanovce, veliki značaj ima druga seoba Srba na sever koja je nastupila kao posledica novog rata između Austrougarske i Turske, a koji je završen Beogradskim mirom 1739. godine, gde su privremeno utvrđene granice između tih država na obalama Save i Dunava, pa je prostor južno od ove granice, naročito prostor zapadne Srbije tada ostao gotovo potpuno prazan bez stanovništva.
Ponovni dolazak Turaka u ove krajeve zahtevao je da se određenim povlasticama privuče novo stanovništvo iz onih krajeva koji nisu bili zahvaćeni ratom. Upravo tada su u Užički kraj, pa tako i na prostor današnjih Radanovaca počeli da pristižu doseljenici uz Hercegovine, Crne Gore i Gornjeg Podrinja, najčešće stočari iz pasivnih krševitih krajeva, tako da je današnje stanovništvo Radanovaca mešavina doseljenika koji potiču od Nikšića, Zagrada, Komarnice i Banjana u Crnoj Gori, Gacka iz Hercegovine, a manji deo iz Mokre Gore i Nove Varoši.
Jedan od prvih stanovnika koji se doselio u Radanovce sredinom XVIII veka i nastanio se u današnjem zaseoku Obradoviće, bio je OBRAD KOMARANIN koji je došao od Drobnjaka iz Crne Gore od reke Komarnice i doveo tri svoja sina: Milisava, Mitra i Lazara. Sa njima je došao i njihov kum Vukajlo.
Prvu svoju kulaču (kuća prvih doseljenika u Radanovce, kružnog oblika, prečnika 3 – 4 metra, opletena prućem i olepljena blatom) - Obrad je sagradio na Lijepoj ravni. To je jedna zaravan koja se nalazi u centru zaseoka, sada u posedu Lučića i RAKOVIĆA. Pri dolasku Obrad je zauzeo ceo prostor ispod Visa – od Borka do Lajkovače koji je kasnije podelio svojim sinovima i kumu.
Prema predanju, Milisava je naselio na Teleću gradinu, gde su čuvana telad, a to je današnji Glibavac sa okolinom. Od Milisava su nastali: Jovanovići i Petrovići.
Drugog svog sina Mitra, Obrad je naselio na prostoru oko sadašnje česme Mitrovače, koja je po Mitru i dobila ime. Od Mitra su nastali Krstovići i Tešovići.
Lazara je naselio na sadašnje brdo Laz, pa od njega potiču Ninkovići i Mijailovići.
Svoga kuma Vukajla Obrad je naselio na istočne padine Visa, po kome je ovaj deo zaseoka i dobio ime VUKAJLOVIĆI. Vukajlo je imao dva sina: Milovana i Jakova koji su živeli krajem XVIII i početkom XIX. veka. Od Milovana su postali MILOVANOVIĆI, a od Jakova, odnosno njegovih sinova RAKA i PERIŠE – RAKOVIĆI i PERIŠIĆI.
RAKOVIĆA sada ima u zaseoku OBRADOVIĆI, kao i Perišića i Milovanovića, kojih takođe sada ima u ovom zaseoku.

JAKOV VUKAJLOV – VUKAJLOVIĆ, imao je sina Rajka. Zvali su ga RAKO i po njemu su postali R A K O V I Ć I. Drugi Jakovov sin bio je Periša i po njemu su postali Perišići. Prema tome, Rajko i Periša Jakovljević, koje nalazimo u pisanim dokumentima, su rodonačelnici ove dve familije.
Oni su, kao i mnogi drugi, u XIX. veku menjali svoje prezime. Tako su bili: Vukajlovići – Jakovljevići i na kraju su postali Perišići i R A K O V I Ć I. Tako su i mesta njihovog stanovanja dobila nova imena – zaseoci: RAKOVIĆI i PERIŠIĆI, koji se nalaze na istočnim padinama brda Vis i spuštaju se sve do seoskog puta Borak – Lajkovača.
S obzirom na tesnu povezanost i blisko srodstvo ove dve familije RAKOVIĆA i Perišića, ja ću ih ovde prikazati zajedno, kako u tekstualnom, tako i u grafičkom prikazu rodoslova, ali u posebnim odeljcima.
Inače njihova zajednička krsna slava je SVETI JOVAN - JOVANJDAN. Interesantno je ovde napomenuti da su njihovi, verovatno srodnici, Jakovljevići (po njihovom pretku Jakovu), koji verovatno nisu hteli menjati svoje prezime, zadržali krsnu slavu ĐURĐEVDAN, ali nije poznato zbog čega su Rajko (Rako) i Periša uzeli novu slavu, ako je njihov otac Jakov slavio Đurđevdan.
Prvog od familije Perišića i RAKOVIĆA nalazimo Perišu Jakovljevića u ''Tefteru čibuka'' iz 1824. godine, u kome je upisano da Periša ima 10 brava.
U ''Tefteru čibuka'' 1825. godine upisan je Periša Jakovljević koji je imao 5 brava. U ''Popisu stoke'' za istu tu godinu, upisano je da Periša ima 18 brava i da je za iste platio popašu 36 para.
Iz ''Teftera spahijskih prihoda i harača'' iz 1833. godine, vidimo da je Periša Vukajlov platio glavarinu i žirovninu ukupno 4 groša i 24 pare. Za istu tu godinu, a po ''Tefteru spahijskih prihoda u žitu'', RAKO JAKOVLJEV (brat Perišin) predao je spahiji 2 vreće kukuruza, 35 oka pšenice i 12 oka zobi.
Po ''Tefteru prihoda spahijskih'' za 1834. godinu, Periša Vukajlov platio je porez 9 groša. Za istu tu godinu, a po ''Tefteru čibuka'' Periša Jakovljević je za 6 brava platio popašu 14 para. Takođe je za 1834. godinu Periša Jakovljević, po ''Tefteru spahijskih prihoda u hrani'', predao spahiji jednu i po vreću kukuruza, 20 oka pšenice i 30 oka zobi.
U ''Tefterima poreskih glava'', kako za 1835. tako i za 1839. godinu, popisani su Periša Jakovljev i njegov brat RAKO.
U ''Tefteru arača i poreza'' iz 1840. godine iz ove familije popisani su:
PERIŠA JAKOVLJEVIĆ, - RAKO BRAT, - VUJO SIN, - TEOFILO SINOVAC, - ZARIJA SIN.
U popisu stanovništva i imovine 1863. godine Perišići i RAKOVIĆI su predstavljeni ovako:
47. TEOFIL JAKOVLJEVIĆ, zemljoradnik 37 godina – žena MARIJA, 40 godina - sin VLADIMIR, 8 godina – sin VELIMIR, 1 godina – kćer NERANDŽA, 10 godina – kćer RADOJKA, 9 godina – kćer ANICA, 3 godine – otac RAJKO, 58 godina
brat PAVLE, 26 godina – snaha STANIA, 26 godina – sinovac MILOVAN, 5 godina – strina STOJA, udova 40 godina – bratučed ZARIJA, 38 godina – snaha ĐURĐIJA, 38 godina – sinovac MILOSAV, 8 godina – sinovica MARA, 7 godina – sinovica RUŽICA, 3 godine.
Iz ovog popisa vidimo da su se Periša i Rajko u međuvremenu oženili i da imaju svoje porodice; da je Rajko, otac Teofilov i Pavlov živ, ali ne i njihova majka; da su se Pavle, Teofilo i Zarije takođe oženili i da imaju svoje porodice; da Periša nije živ, ali je ostala njegova žena Stoja sa decom.
Uskoro posle ovog popisa nalazimo da su se: Teofilo, Pavle i njihov brat od strica Zarija podelili u tri domaćinstva i tako su od njih nastali R A K O V I Ć I.

J A K O V LJ E V I Ć I - R A K O V I Ć I


TEOFILO Rajkov (RAKOV) RAKOVIĆ, rođen je 1826. godine. Dva puta se ženio. Sa prvom ženom Vasilijom imao je sina Radinka (1852.) godine. Kada je Vasilija umrla, Teofilo se oženio Marijom sa kojom je imao pet sinova i to: Vladimira (1855), Velimira (1862), Bogdana (1869), Mijata i Marjana, kao i kćeri: Nerandžu, Anicu i Sofiju.
Kao što je već napred navedeno, Teofilo je u svoje vreme bio dobar domaćin i veoma uticajan čovek u selu i opštini. Tako je 1863. godine bio predsjednik Opštine Radanovačke, a 1872/73. godine i prvi predsednik Opštinskog izbornog suda.
RADINKO, VLADIMIR i VELIMIR su umrli još kao djeca, veoma mladi.
MIJAT i MARJAN su poginuli u I. svetskom ratu 1916. godine ne oženjeni, pa tako nisu imali svojih potomaka. Bili su poznati kao veoma dobri violinisti.
BOGDAN Teofilov, rođen je 1869. godine. Kasnije se oženio Kosarom i sa njom imao sinove: Svetozara (1902) i SLAVKA (1905), te kćeri: Petriju i Svetislavu. Posle Teofila – Bogdan preuzima domaćinstvo, pa tako nalazimo da se u Bogdanovom domaćinstvu nalaze i njegova braća i sestre koje su se kasnije udale.
Bogdanovo domaćinstvo, posle svih ovih promena , preuzima da vodi njegov sin Svetozar, koje nalazimo 1941. godine ovako:
SVETOZAR Bogdanov RAKOVIĆ, rođen 1902. godine, žena Koviljka, sin Teovilo – (Tole), kćerke: Rosa, Milena i Radojka.
U međuvremenu Svetozar i Koviljka su umrli. Kćerke se udale.
TEOVILO Svetozarev se oženio Mirkom sa kojom ima sina Milijana i kćerku Dobrinku., koja se udala.
MILIJAN (Miljan) Teovilov (Tolev) se oženio Milkom. Imaju sinove: Slobodana i Dragana, kao i kćerke: Biljanu i Draganu. Milijan Raković – Tolovac je jedan od najuglednijih domaćina u selu Radanovcima. U svom uglednom domaćinstvu za preduzeće ''Povlen'' iz Kosjerića RJ u Radanovcima, kao ugovorni proizvođač, vrši tov junadi, kao i mnogi drugi poljoprivrednici iz ovog sela. Tel. 031-880-544 u Kosjeriću.
SLOBODAN Milijanov se nesrećnim slučajem, zajedno sa babom Mirkom 1993. godine utopio u kacu sa kominom. Posle ovoga i Teovilo (Tole) je umro.
DRAGAN Milijanov živi sa svojim roditeljima i sestrama u novoj kući u selu.
PAVLE Rajkov (Rakov) Raković, brat Teofilov, rođen 1837. godine. Zvali su ga Leontije (Leko) Raković. Oženio se Stanom i imao sinove: Romana (1852 ?), Milovana (1858), Ninka (1860), Vitora (1868), Milivoja (1877) i kćer Draginju.
ROMAN, MILOVAN, NINKO i VITOR su mladi umrli i nisu se ženili.
MILIVOJE Pavlov, rođen je 1877. godine. Bio je veoma poznati narodni guslar. Dva puta se ženio. Sa prvom ženom Marijom imao je sina Miloša (Džula) rođenog 1907. godine. Sa drugom ženom Vatijom imao je kćerku Borku, koja se udala.
MILOŠ (Džule) Milivojev sa suprugom Katarinom – Katom ima dve kćeri: Stanojlu – Bulu i Radomirku.
U međuvremenu Miloš i Kata su umrli. Radomirka se udala. Stanojla – Bula dovela je i udala se za Timotija Krstovića, koji se prizetio, sa kojim ima sina Vojislava. Vojislav se oženio Dobrinkom i imaju kćerku Zoricu. Timotije je takođe umro.
Sada u toj kući žive: Stanojla – Bula Krstović, sin Vojislav (Voja), snaha Dobrinka i unuka Zorica, pa je tako ova porodica RAKOVIĆ prešla u familiju Krstović
U knjizi RADANOVCI, Sebastijana S. Jovanovića – (str. 91 i 199), od familije RAKOVIĆ pominju se: SREDOJE, kojem je 1943. godine zapaljena kuća iz zaseoka Kandići i poznati kovač RAKOVIĆ SPASOJE iz sela Drenovaca koji je seljanima zubarskim kleštima vadio bolesne zube i tako ih spašavao od velikih bolova, ali se ovde nigde ne pominje čiji su oni bili, niti ih ima u datom rodoslovu RAKOVIĆA.

J A K O V LJ E V I Ć I - P E R I Š I Ć I



PERIŠA (Jakovljev) Jakovljević, rođen je 1803. godine. Bio je dve godine stariji od svog brata Rajka (Raka). Oženjen je Stojom sa kojom je imao sinove: Vukajla i Zariju.
VUKAJLO Perišin je umro kao dete mlad i ne oženjen.
ZARIJA Perišin – PERIŠIĆ, rođen je 1825. godine. Oženio se Đurđijom sa kojom je imao sinove: Petra (1853), Milosava (1855) i Stanisava (1870), te kćerke: Mariju, Petriju i Ružicu, koje su se udale.
PETAR Zarijin se nije ženio.
STANISAV Zarijin takođe nije ženjen i nema potomstvo.
MILOSAV Zarijin PERIŠIĆ, rođen 1855. godine. Oženio se Stanisavom sa kojom je imao tri sina: Čedomira (1881), Mihaila (1883) i Aleksu (1885).
ČEDOMIR Milosavljev se nije ženio.
ALEKSA i Mihailo Milosavljevi su se oženili i podelili, pa ih tako nalazimo u 1941. godini.
MIHAILO Milosavljev PERIŠIĆ, žena Milenka, brat Čedomir, sin Milan, snaha Rosa, unuk Milić, unuka Milika, i sinovi: Radiša i Milosav.
U međuvremenu su Mihailo, Milenka, Čedomir, Milan i Rosa pomrli.
RADIŠU je posinio njegov stric Aleksa Perišić.
MILOSAV Mihailov se privenčao za Vidu, kćerku Ljubiše Điporovića iz Marinkovine, sa kojom je imao sina Ljubišu. Nešto kasnije Milosav je napustio brak sa Vidom i odselio se na Ub gde i danas živi. Milika se udala u Ub.
MILIĆ Milanov, oženio se Stanijom i imaju sina Miodraga – Mikoša i kćerku Milijanu, koja je udata za Radovana Jovanovića – Cala.
Sada u toj kući žive: Milić Perišić sa ženom Stanijom i sinom Miodragom – Mikošem.
ALEKSA Milosavljev PERIŠIĆ se dva puta ženio: Kajsijom i Darinkom.
Pošto mu je jedina kćerka Milika, koju je imao iz predhodnog braka sa Kajsijom, umrla, a sa Darinkom nije imao potomaka, Aleksa je posinio svoga sinovca Radišu Perišića.
RADIŠA se oženio sa Malinom Lučić i imaju sina Miladina i kćerku Miladu, koja je udata.
MILADIN Radišin PERIŠIĆ se oženio Ljiljanom i imaju kćerke: Slavicu i Anu, a sa porodicom se odselio u Kosjerić. U međuvremenu su Aleksa i Darinka umrli.
Sada tu žive: Radiša Perišić sa ženom Malinom, kojima povremeno dolazi sin Miladin sa svojom porodicom.
Godine 1941. u selu je bilo 2 kuće RAKOVIĆA i 2 PERIŠIĆA. Sada postoje 2 kuće Perišića i 1 kuća RAKOVIĆA.

XVIII. R A K O V I Ć I
IZ OSONICE – KOD IVANJICE

MILAN RAKOVIĆ – predak je jedne grane RAKOVIĆA koji naseljavaju područje Dragačeva i okolinu Čačka. Njegovi potomci ne znaju tačnu godinu njegovog rođenja, ali predpostavljaju da je rođen negde između 1840 – 1850. godine. Nije im poznato ni mesto njegovog rođenja, niti pak imena njegovih roditelja, kao ni to dali je imao još svoje braće i sestara. Veruju da vodi poreklo iz Crne Gore – od Berana
Pouzdano znaju i verodostojnim smatraju podatak da je bio seoski sluga, najverovatnije siroče, koji je kao dete sve do svoje ženidbe, služio od gazde do gazde u okolini Ivanjice u mestu O S O N I C A u zaseoku LUKE.
Tražeći tako posao i bogatije poslodavce, kretao se i spuštao od Ivanjice prema Čačku, napuštajući tako ta zabačena i pasivnija Ivanjička sela i zadržavajući se u ravničarskim krajevima, gde je i zemlja bila plodnija, stigao je tako u mesto GORAČIĆE, koje se nalazi na jugoistočnim obroncima planine Jelice oko 40 kilometara udaljeno od Ivanjice i oko 25 kilometara daleko od Čačka. U Goračićima se zadržao kod porodice Veselinović, jedne od starosedelačkih porodica u ovom kraju, gde je ostao duže vreme na radu. Kao veoma marljiv i vredan momak, kod gazde je stekao veliko poverenje, tako da mu se mnogo dopao, pa je svoju kćerku jedinicu Maru udao za Milana. Time je njegova sudbina bila određena i vezana za Dragačevo. Oženivši se tako gazdinom kćerkom, nasledio je tastovo imanje i postao gazda na svojoj zemlji u to vreme, negde sredinom ili pred kraj XIX. veka. Kao vrlo vredan čovek na svojoj imovini, postao je tako i veoma ugledan domaćin i pravi vizionar Srpskog seljaka u tom vremenu. U sopstvenoj režiji, proizvodio je razne poljoprivredne proizvode po kojima je taj kraj bio poznat i sa njima veoma uspešno trgovao širom Srbije, pogotovo u za to vreme dalekom Beogradu. Tako je uvećavao svoj kapital, imovinu i svoje posede. Kupio je još jedno imanje koje se nalazilo na pitomijem mestu, smatrajući da će tu biti novi centar sela i mesto glavnih komunikacija i događaja, što se i obistinilo još za njegova života. Tako je porodična kuća RAKOVIĆA zauzela centralno mesto u današnjim Goračićima.
Ostao je poznat u istoriji i široj javnosti kao jedan od aktera Goračke bune iz 1893. godine, kada su Goračani uspešno odbranili svoju opštinu od strane tadašnjeg režima vlasti. Taj događaj se beleži kao inspiracija radikalske bune, što je opisao i Dobrica Ćosić u svojim ''Korenima''.
Umro je najverovatnije 1916. godine, a neposredno pred samu smrt pokazao je svojoj snahi gde da ga sahrane, pa je ta njegova želja i ispunjena i na taj način je osnovao groblje u koje se sahranjuju, sve do današnjih dana, samo pripadnici porodice RAKOVIĆ. To groblje se nalazi, od Guče daleko 8 kilometara, na uzvišenju udaljeno od porodične kuće Rakovića na oko 70 metara vazdušne linije, odakle se pruža pogled na čitavo Dragačevo. Imao je dva sina: Petra i Velisava.
PETAR Milanov RAKOVIĆ, ostao je da živi u Goračićima na imanju koje je njegov otac nasledio od Veselinovića, a odatle se kasnije njegov sin Radovan preselio u Zablaće kod Čačka. Imao je sinove: Milutina, Radovana i Milojka, te kćeri: Radmilu - (Petriju) - koja se udala za Satarića u Goračiće, a ima četiri sina i Draginju – udatu u Popoviće, koja je imala kćer Ružu.
MILUTIN Petrov je ostao da živi na imanju koje je nasledio njegov djed Milan,kada je prvi put došao, a na kome je kasnije živeo i njegov otac Petar. Milutin je
iza sebe ostavio kćer Dušanku, koja se udala, odnosno dovela muža na svoje imanje, koji se tu prizetio. Imao je i dva sina: KOZA i MILORADA. Milutin je bio učesnik ratova 1912 – 1918. godine i nosilac Karađorđeve zvezde za hrabrost. Prešao je peške Albaniju. Bio je i predsednik opštine Goračići. Kao ponosni Solunski ratnik umro je 1947. godine.
KOZO Milutinov ima dva sina: DIMITRIJA i PAVLA.

RADOVAN Petrov RAKOVIĆ, se priženio u mesto ZABLAĆE kod Čačka. Bio je veliki obožavalac i saradnik glumice Žanke Stokić.
Imao je sinove: TODORA (Toša) DRAGOSLAVA i PREDRAGA, koji imaju svoje porodice, a žive i rade u Čačku i kćer Milunku – udatu u Trifunoviće, koja ima sina Branka.
TODOR (Tošo) Radovanov, živi u Čačku. Tel. 032-223-213. Ima sinove: Dejana i Milutina.
DEJAN Todorov, ima sina LAZARA.
MILUTIN Todorov, ima sina RADOVANA (po dedi) i kćerku Milicu.
DRAGOSLAV Radovanov, - tel. (032)343-773. Ima kćer Danicu – udatu u Jovanoviće. Živi u Čačku – ul. Bresnička broj 2.
MILOJKO Petrov je imao dva sina: Petra i Radula - (Raduna), te kćeri: Mariju – udatu u Stevanoviće i Radovanku – udatu u Vlaisavljeviće.
PETAR Milojkov, živi u Čačku. Tel. 032-233-016, 032-368-016. Ima sina Milana i kćer Milanku – udatu u Petkoviće u Republici Srpskoj.
MILAN Petra (mlađeg), živi u Čačku. Tel. 032-232-044, 032-367-044. Ima dva sina: PETRA (po dedi) i MILOŠA.
RADUN Milojkov, živi u Beogradu. Tel. (011)-489-4307. Ima kćer Tanju – udatu u Stojanoviće.
VELISAV (Veljo) Milanov RAKOVIĆ, nastanio se na imanju, koje je kupio njegov otac u centru sela Goračića. Tu se oženio Vinkom Plaznić i imao pet kćeri i dva sina: Rumenu, Stanicu, Sofiju, Miku i Colu. Prve četiri su se udale u Dragačevu, a peta u Zablaće kod Čačka. Svaka je imala svoj porod i dočekale su veliku starost, a njihova deca su svuda rasuta širom sveta. Sinovi su: Radosav (Rade) i Veselin (poznatiji kao ŽARKO). Dva brata su nastavila da žive u zajednici na zemlji koju je kupio njihov djed Milan, a koju su oni zajedno sa svojim ocem višestruko uvećali. Bili su istinske gazde u ono vreme, pred početak II. svetskog rata sa velikim smislom za biznis. Međutim, zla bratska kob i nacionalna politika posleratnog režima prema kulacima, početkom pedesetih godina dvadesetog vijeka, dovela je obojicu do prosjačkog štapa.
RADOSAV (Rade) Velisavljev (l908 – 1970), sa suprugom Novkom Stanić (1908 – 1992) iz Guče, imao je kćer Koviljku rođenu 1935. godine, udatu u Zečeviće, a koja živi u Beogradu, te sinove: Milana, Temeljka i Velisava.
MILAN Radosavljev – 032-857-335. Rođen je 1931. godine. Ostao je da živi u Goračićima. Ima sina Milorada rođenog 1957 i kćer Snežanu rođenu 1955 – udatu u Kostiće, u Guči.
MILORAD (Mićo) - Milana Radosavljeva, sa Javorkom živi u Goračićima, a ima dva sina: TEMELJKA rođenog 1985. godine i SVETOLIKA (1986).
TEMELJKO Radosavljev, rođen je 1937. godine. Živi u Zemunu. Zagorska 26. Sa suprugom Milunkom Jakovljević iz Goračića ima sina Rada. Tel. 011-108-458.
RADE Temeljkov živi u Beogradu. Tel. 011-108-458. Rođen je 1972. godine. Sa suprugom Danicom Đurović iz Vrnjačke Banje ima sina VASILIJA rođenog 2002. godine.
VELISAV Radosavljev, rođen 1939. godine, živi u Zemun Polju. Tel. 011-375-4342. Ima sina Milutina i kćer Ivanu (1977 – 1993).
MILUTIN Velisava Radosavljeva, rođen je 1974. godine. Sa suprugom Ivanom ima kćeri: Anđelu (2000) i Anu (2004).

VESELIN (Žarko) – Velisava Milovanova (1910-1991) imao je kćeri: Julu – rođenu 1930. godine – udatu za Stevanovića u Goračiće i Sibinku, rođenu 1937. godine – udatu u Markoviće u Goračiće, kao i sinove: Milinka, Miroslava i Tomislava.
MILINKO Veselinov, živi u Goračiće – 032-857-659. Rođen je 1932. godine. Sa suprugom Milkom Mikanović iz Živice ima sina Dragana i kćer Jelicu – Cicu (1954) – udatu u Beogradu.
DRAGAN (Dačo) Milinkov, rođen 1957. godine. Sa suprugom Dušicom živi u Beogradu, a imaju dva sina: BOJANA (1987) i NIKOLU (1990).
MIROSLAV (Kozo) Veselinov, rođen je 1935. godine. Sa suprugom Spomenkom Carević iz Goračića ima sina Kapelana i kćer Sonju (1969) – udatu u Markoviće, a žive u Goračićima.
KAPELAN Miroslavljev, rođen je 1966. godine. Živi u Goračiće. Tel. 032-857-311. Sa suprugom Milenom iz Bosanskog Novog ima tri kćerke.
TOMISLAV (Liso) Veselinov živi u Goračiće. Tel. 032-857-658. Rođen je 1940. godine. Više puta se ženio, tako da je jedini od ovih RAKOVIĆA koji je imao više venčanih žena. Iz prvog braka ima kćerku Zoricu (1968) – udatu u Dragačevo. Iz drugog braka ima sina Radomira, a iz trećeg braka ima kćerku Dragicu (1974) – udatu u Čačku i sina Đoka (1977).
RADOMIR Tomislavljev, rođen je 1971. godine. Živi u Mrčajevcima kod Čačka. Tel. 032-804-537. Ima SINA.
ĐOKO (Đorđe) Tomislavljev, rođen je 1977. godine. Živi u Goračićima.


Ovo bratstvo RAKOVIĆA slavi krsnu slavu SVETOG NIKOLU, ali i ARANĐELOV DAN – kao preslavu, odnosno svoju staru slavu.

XIX. R A K O V I Ć I
IZ PRIDVORICE – KOD IVANJICE


Prema predanju, za vreme Turske vladavine u Srbiji, negde oko polovine XIX. veka dosele se, navodno iz Crne Gore, dva brata: Rako i Miloš i nastane se u selu Pridvorica kod Ivanjice. Ne zna se tačno odakle su i zbog čega tu došli, ali se pouzdano zna da se taj Rako, koji se možda već tada prezivao RAKOVIĆ i po tome dobio taj nadimak – RAKO, odlučio da tu ostane i osnuje svoju porodicu, dok njegov brat Miloš ode malo niže, oko dva kilometra od Pridvorice, a pored reke Studenice i tamo se nastani u selu Despotovica, gde njegovi potomci i danas žive i prezivaju se MILOŠEVIĆI.
Zaseok Pridvorice u kome je Rako ostao da živi sa svojom porodicom i njegovim potomcima, nazvan je RAKOVIĆI i to ime je zadržano sve do pred kraj XX. veka, jer su većina stanovnika tog mesta bili uglavnom RAKOVIĆI.
RROJO (Proka) RAKOVIĆ, rođen je negde oko 1830. godine. Bio je majstor – zidar. Živeo je u Pridvorici. Imao je sinove: Milovana i Ranka. Moguće je, ali nije tačno utvrđeno – niti dokazano, da se radi o Prodanu (Proki) Mine Milovanova – koji je živeo u Čajetini, a za kojeg se smatra da nije imao svojeg potomstva. Mogao se taj Prodan (Proka) odseliti iz Čajetine i naseliti u Staninoj Reci kod Valjeva, u domaćinstvu Marinka Rakovića, a odatle svakako - mogao se ponovo odseliti i naseliti u Pridvoricu – kod Ivanjice.
MILOVAN Projov RAKOVIĆ, odselio se u Kraljevo. Tamo je streljan, zajedno sa celom njegovom porodicom i potomcima, tako da se ta loza ugasila.
RANKO Projov RAKOVIĆ (1850-1930), rođen je i živeo i Pridvorici. Bio je zemljoradnik. Imao je sinove: Milana, Miluna i Miliju, te kćeri: Stanimirku i Jelisavu.
MILAN Rankov, rođen je u Pridvorici. Bio je potporučnik. Poginuo u I. svetskom ratu.
MILUN Rankov, takođe je poginuo u I. svetskom ratu. Živeo je u Pridvorici.
MILIJA Rankov (1896-1954). Živeo je u Pridvorici. Bio je zemljoradnik. Imao je kćeri: Milomirku, Vinojlu, Stanojlu i Svetomirku, kao i sinove: Svetomira, Tomislava i Stanislava.
SVETOMIR Milijin rođen je 1926. godine. Sada je penzioner. Živi u Novom Sadu. Tel. 021-490-273. Ima dve kćeri.
TOMISLAV Milijin je takođe penzioner sa stanom u Novom Sadu. Tel. 021-368-127, 021-505-324. Rođen je 1934. godine. I on ima dve kćerke.
STANISLAV Milijin, rođen je 1936. godine. Sada je penzioner. Živi u Novom Sadu. Tel. 021-368-091, 021-490-273, 021-636-8091 Sa suprugom Stanom ima dva sina: Vladimira i Mića.
VLADIMIR Stanislavljev, rođen 1962. godine. Živi u Novom Sadu. Ima sina VUKAŠINA rođenog 1987 i kćerku Tijanu rođenu 1994. godine.
MIĆO Stanislavljev rođen je 02.07.1966. godine u Novom Sadu. Tel. 021-490-273. Završio je srednju saobraćajnu školu. Zaposlen u Novom Sadu. Oženjen Sanjom Bukurecki diplomiranom pravnicom, rođenom 1968. godine, zaposlena u okružnom sudu – Novi Sad. Žive u naselju Adice, Ul. Slavka Rodića 38/A. U braku su od 1992. godine. Imaju sina ALEKSANDRA rođenog 1994. godine i kćerku Aleksandru rođenu 1997. godine.

( ii. OGRNAK )





Iz sela Pridvorica kod Ivanjice potiče jedan manji ogranak RAKOVIĆA koji su potomci DANILA RAKOVIĆA.
Njegovi potomci ne znaju ime njegovog oca, ali se može predpostaviti da je jedan od potomaka Proja (Poke) Rakovića. Takođe slave SVETOG JOVANA.
DANILO RAKOVIĆ sa suprugom Dobrinkom živeo je u Pridvorici, zaseoku Vrmbaje - odakle se 1970. godine preselio u Čačak. Imao je sinove - Slavoljuba, Mikaila, i Gligorija, kao i kćer Radmilu - udatu u bratstvo Zlatiće. Ona ima dve kćeri - Milinu i Milomirku.
SLAVOLJUB Danilov rođen je 1950. godine Sa suprugom Radmilom (Radom) ima sina Miladina.
MILADIN Slavoljubovrođen je 1969. godine. Sa auprugom Danijelom živi u selu Ljubić kod Čačka. Tel. 032-356-176, mob. 062-698-604. Imaju dva sina - ALEKSANDRA - rođen 1991 i SAŠU - rođen 1998. godine.
MIKAILO Danilov ima dva sina - Miletu i Milana.
MILETA Mikailov se dva puta ženio. Iz prvog braka ima dvoje djece, a iz drugog jedno.
GLIGORIJE Mikailov ima sina Radojka i kćer Snežanu - koja je udata u Ivanjici.
RADOJKO Gligorijev ima sina JOVANA.

XX. R A K O V I Ć I
IZ SELA TREŠNJEVICA – KOD ARILJA

(I. F A M I L I J A)

U malenom selu Trešnjevica kod Arilja živeo je MILOVAN RAKOVIĆ, čije ime se uveliko pominje od 1843. godine, ali njegovi potomci ne znaju koliko pokolenja je bilo ispred njega i čiji je bio sin, ali na osnovu nekih saznanja i usmenih predanja koja su se prenosila sa kolena na koleno predpostavljaju i smatraju da je rođen 1823. godine, a da je ovo bratstvo nastalo od izvesnog RAKA ĐUROVIĆA.
Nije tačno utvrđeno - niti dokazano, ali je moguće da je njihov predak onaj neustrašivi hajduk - RAKO Đurov – Đurović, koji je sa Kuč Ilijom hajdukovao upravo na ovom regionu od planine Koma preko Berana, Rožaja, Sjenice i Ivanjice do Prokletija – braneći svoje pleme i sunarodnike od raznih Turskih zulumćara, a što je opisao Marko Miljanov u svojim djelima ''PRIMERI ČOJSTVA I JUNAŠTVA'' i narod, širom Srbije opjevao u mnogim junačkim narodnim pjesmama.
Isto tako, moguće je i da je to onaj Milovan Jovice Rakova – koji je preko Mojkovačke Bistrice i Pljevalja, sa svojim rođacima došao na Zlatibor i Omanicu (Čajetinu), a možda odatle produžio i do Ivanjice, sa nekim od svojih sinova – jer je poznato da su se neki RAKOVIĆI iz Čajetine: Milan, Prodan (Projo), Dragutin, Miloš i drugi preselili i nastanili se u okolini Ivanjice – odakle su se kasnije selili prema Dragačevu, Guči, Požegi, Čačku itd.
Takođe se i u Staninoj Reci kod Valjeva u Turskom defteru - tj. popisu poreskih obveznika iz 1863. godine, kod domaćinstava: Marinka, Damljana i Vidaka Rakovića pominju imena: Prodana (Proke), Petra, Velimira, Luke i drugih RAKOVIĆA, koji su se odatle mogli raseliti i nastaniti u ovom regionu od Užica do Ivanjice, a kasnije njihovi potomci prema Beogradu i dalje.
MILOVAN RAKOVIĆ je u Dragačevskom srezu bio jedan od najuglednijih ljudi i važio za izuzetno valjanog, viđenog, vrednog i bogatog čoveka na ovoj teritoriji. Odlikovan je ''TAKOVSKIM KRSTOM'' i pominje se kao opštinski i sreski činovnik i sudija. Imao je više djece – od kojih se saznaje za Živana Rakovića.
ŽIVAN Milovanov RAKOVIĆ, rođen je negde oko 1845. godine, Bavio se zemljoradnjom i trgovinom. Njegovi potomci su dva sina: Velisav i Spasoje Raković.
VELISAV Živanov, sa suprugom Draginjom živeo je na svojoj očevini u selu Trešnjevica kod Arilja. Bavio se zemljoradnjom. Imali su šestoro djece: - sinove: Vojislava i Radonju i kćeri: Peru, Katu, Ljubicu i Tajsiju.
VOJISLAV Velisavljev je poginuo u ratu, a iza njega je ostala kćerka Sofija. Moguće je da se dva puta ženio i da je imao još djece čiji potomci sada žive u Milićevom Selu kod Požege (vidi tabelu 76 – RAKOVIĆI IZ MILIĆEVOG SELA).
RADONJA Velisavljev, bavio se uglavnom zemljoradnjom, a bio je i tesar, pintor i svirač. Živeo je sa suprugom Jelom – rođenom Damljanović (1895-1941) iz Starog Vlaha (Trudovo). Imali su tri kćerke: Drinku, Milenu i Borku – sve su bile udate i imaju svoje potomstvo, kao i tri sina: Milana, Sima i Radosava.
MILAN Radonjin, živi u Trešnjevici. Tel. 031-890-607. Rođen je 1922. godine. I danas živi na velikom poljoprivrednom posedu. Nije se ženio. Bio je čuveni i poznati trgovac. Bio je sreski odbornik i učesnik u NOB.
SIMO Radonjin 031-890-708 (u Trešnjevici) Rođen je 1935. godine. Radni vek je proveo u Beogradu. Sada je penzioner. Sa suprugom Milevom ima kćerku Ljilju – rođenu 1961. godine i sina Ivana (Ivicu).
IVAN (Ivica) Simov (u Trešnjevici – 031-890-708. Rođen je 1967. godine. Živi u SAD – u Kaliforniji – opština San Markus. Sa suprugom Vesnom ima kćerku Ivanu i sina VASA.

RADOSAV Radonjin RAKOVIĆ (1932-1986). Bio je penzioner. Živeo je sa suprugom Stanom – rođenom 1938. godine. Imao je tri sina: Dragana, Duška i Čeda.
DRAGAN Radosavljev, živi u selu Bukovica kod Ivanjice. Tel. 032-641-183. Rođen je 1960. godine. Sa suprugom Snežanom ima dve kćerke: Anđelu – rođenu 1995. i Jovanu 2002. godine.
DUŠKO Radosavljev, 031-890-423, 031-890-919, 031-890-865. Rođen je 1962. godine. Živi u Trešnjevici. Sa suprugom Radmilom – koja je rodom iz familije Stević iz Prilika, a rođena 1971. godine ima sina RADOSAVA – rođen 1992. godine, i kćerku Katarinu – rođenu 1995. godine.
ČEDO Radosavljev – 031-890-423. Rođen je 1967. godine. Živi u Trešnjevici sa stricem Milanom i majkom Stanom. Mada ima visoko obrazovanje - intenzivno se bavi poljoprivredom.
SPASOJE ŽIVANOV - RAKOVIĆ, imao je sinove: Miladina i Sekulu, te kćeri: Selenu, Persu, Grozdanu i Darinku. Sve četiri kćerke su udate.
MILADIN Spasojev, rođen je 1896. godine. Nije se ženio, a poginuo je u ratu (na Krfu) – u Grčkoj.
SEKULA Spasojev (1890 – 1975.) živeo je u zaseoku RAKOVIĆIMA u Trešnjevici. Sa suprugom Resimijom – rodom Arapović, imao je dva sina: Mirka i Milisava (Milosava), kao i četiri kćerke: Nadeždu, Božanu, Milunku i Branku
MIRKO Sekulin (1925 – 2000 ). Živeo je u zaseoku RAKOVIĆI u Trešnjevici. Bio je penzioner. Sa suprugom Zorkom – rođenom 1937. godine ima sinove: Miliju i Radovana.
MILIJA Mirkov – 031-890-121. Rođen je 1961. godine. Živi u Trešnjevici – u RAKOVIĆIMA. Sa suprugom Ljiljanom – rođenom 1964. godine ima sina ŽELJKA – koji je rođen 1988. godine.
RADOVAN Mirkov, rođen je 1960. godine. Završio je Šumarski fakultet i radi u ''Srbija – šume''. Živi u Pančevu. Tel. (013)-345-130. Sa suprugom Slađanom ima kćerku Tanju – rođenu 1992. godine i sina ALEKSANDRA – koji je rođen 1994. godine.
MILISAV (Milosav) Sekulin, rođen je 1931. godine. Takođe je živeo u RAKOVIĆIMA – u Trešnjevici. Sa suprugom Milicom – koja je umrla 2000. godine, nije imao djece. Sada živi u Kragujevcu. Tel. 034-60-253, 034-360-575.

Ovo bratstvo RAKOVIĆA slavi krsnu slavu - MITROV DAN.